Item. [8]​ En primer lugar suelen exponer el texto romano, dividido en «leges» o «paragrapha», y a continuación – en las ediciones tardías de los siglos XVI y XVII – se inserta un summarium en el que se indican, numeradas, las cuestiones que se van a tratar a propósito de ese texto. [69715] Contra impugnantes, pars 4 cap. I, cap hoc nequaquam dicitur: monachi vita subiectionis habet verbum et discipulatus: non docendi, vel praesidendi, vel pascendi alios. Tunc enim oportet quod illa vel taceat vel neget quae saecularis scientia non approbat, sicut articulos fidei, qui sunt supra rationem humanam. Non est ergo illicitum viris perfectis, et viris religiosis in curiis regum commorari. In omnibus enim negotiis quae a pluribus exerceri possunt, plurimum societas multorum prodest: unde Prov. 1 arg. Primus casus est, quando oritur contentio de re spirituali: unde Act. Unde patet quod ecclesiasticae unitati derogat quicumque impedit quod unusquisque alterius membrum non sit, ei serviendo secundum officium sibi competens. [69431] Contra impugnantes, pars 2 cap. Et hoc etiam parum infra expressius dicit: si quis non obedierit verbo nostro per epistolam, scilicet de operando manibus, hunc notate, et ne commisceamini cum illo, ut confundatur. I Petr. Ex quo patet quod alii etiam quam praelati vel rectores Ecclesiarum laudabiliter possunt praedicationis officium exercere. „A római joggal élő középkori lakosság és az egyház szükségleteit az Institutiones, a Codex és az Epitome kezdetleges kivonatai, glosszái elégítették ki, amelyek a grammatika és a retorika tanítása nyomán jöttek létre” (Bónis 1972: 20). Unit 7.- Main Theoretical Principles: Legal Rule. Legati Papae et eorum poenitentiarii confessiones audiunt non petita licentia a presbyteris parochialibus; et etiam auctoritate Papae ubique praedicant. Glossa: in mundo. [69363] Contra impugnantes, pars 2 cap. 1, [69329] Contra impugnantes, pars 2 cap. Sed cum per hanc ad meliora proficere audientes pensant, non iam de opinione sua, sed de proximorum utilitate gaudent: quia aliud est favores quaerere, et aliud de profectibus exultare. Unde haec incredula cogitatio, unde impia et sacrilega ista meditatio? h�b```������@��(���1�40 �Gز��EX�5��C��G��eF���B[�_p`p��ba? [69472] Contra impugnantes, pars 2 cap. I ad Thess. Unde si episcopus subditum sacerdotis absolvat vel per se vel per alium cui ipse commiserit, sacerdos parochialis ita debet se reputare cognoscere eum ac si sibi confessus esset; cum iam sit per superioris sententiam approbatus, de qua ei iudicare non licet. Unde non est inconveniens, si in ecclesiastica hierarchia aliquis inferioris ordinis officium superioris ordinis exerceat, eius commissione. Augustinus dicit in 3 de Doct. Constat quod apostoli, quorum episcopi sunt successores, per civitates et castella presbyteros ordinabant, qui continue cum populis sibi subiectis commorabantur; et tamen alios mittebant ad praedicandum, et alia exequendum quae ad salutem pertinent animarum. Hoc autem de aliquo iudicare temerarium est, cum pertineat ad intentionem cordis. 3 arg. Ex quo patet quod periculosum est res mundi possidere, quia earum possessio periculose mentem retinet: et ideo laudabilius est etiam possessionem rerum temporalium abiicere per actualem paupertatem, ut mens a cura divitiarum liberetur. Unde non esset conveniens determinatum numerum magistrorum esse, ne hac occasione idonei a magisterio repellantur. Ex quo patet quod etiam regibus et principibus est laudabile quod humilibus sint contenti, quando sine scandalo fieri potest, et sine detrimento propriae auctoritatis. IX, 11: non otiosis etc., intelligitur de illis qui in civitate vel saeculari dignitate resident, ibi quietem habentes. Nunc accedendum est ad refellendum ea quae a praedictis malignantibus in religiosorum infamiam proferuntur, quod ex eorum praesumptione procedit: quia ut Gregorius dicit in 4 Moral., nequaquam quis sanctorum corrigere neglecta praesumeret, nisi de se prius meliora sensisset. 8, [69695] Contra impugnantes, pars 4 cap. Cum ergo religiosi non sint proprii sacerdotes, quia non habent plebes sibi commissas, videtur quod non possint confessiones audire et absolvere. Ám annak ismeretében, hogy a latin nyelv a középkortól kezdve az egyes nemzeti és egyéb partikuláris jogok különbözősége ellenére a jogegységesítés egyik leghatékonyabb eszköze volt, érdemes lenne e jellegzetes vonását megvizsgálni és kiaknázni a 21. századi globális világban igényként jelentkező jogi integráció érdekében. Si autem ad peccatores declinent, qui ex eorum consortio meliores reddantur, et ipsi exinde non infamentur, laudabile est, quia hoc dominus legitur fecisse: unde Matth. Bernal Gómez, Beatriz. Similiter dico, quod ad manibus laborandum nullus tenetur nisi quando necessitas incumbit utendi his quae labore manuum quaeruntur, et ea ab aliis aliunde habere non potest sine peccato. Item. Nec est instantia de confessione peccatorum: quia confitens non erubescit de confessione, sed de peccato quod confessio manifestat. Nos ergo debemus huiusmodi suscipere. Item. [69539] Contra impugnantes, pars 2 cap. Secundum Dionysium potestas episcopi in nostra hierarchia est potestas universalis; potestas autem sacerdotis et ministrorum est potestas particularis, ut patet in I cap. Quamvis enim non omnia sint danda quocumque modo, sunt tamen omnia danda propter Christum. 3 arg. Utilius est praedicationis officium quam advocationis. 6 Sexto, utrum possit vivere de eleemosynis, et de mendicatis praecipue. Nom., ostendit quod Angeli non sunt mali, quamvis interdum malos puniant. [16]​, En esta pugna chocaron dos puntos de vista desde los cuales se concebía lo jurídico, dos posiciones antagónicas una dogmática (mos italicus) y otra histórica (mos gallicus).[17]​. [69314] Contra impugnantes, pars 2 cap. 8 Item. 3 arg. dicitur, ordinat quas disciplinarum debitum est esse in civitatibus, et quales unumquemque oportet addiscere, et usquequo. 6 ad 10, [69538] Contra impugnantes, pars 2 cap. [69484] Contra impugnantes, pars 2 cap. Ergo omnino laborare tenentur. [69516] Contra impugnantes, pars 2 cap. In hac enim significatione religio est idem quod pietas, ut patet per Augustinum in 10 de civitate Dei. Item cap. Ergo eadem ratione nec de aliis magnifice per eos factis gaudere debent. [69600] Contra impugnantes, pars 3 cap. Utique non egemus. Unde blasphemum est dicere, quod non liceat mendicare. It may take up to 1-5 minutes before you receive it. Dicitur enim I Petr. Sed contemplationi divinae vacare in omni tempore est laudabilius quam certum tempus ad hoc praefigere. Postquam vero eos de vera proximi dilectione docuit, aliquando potestatem tribuit tales vindictas exercendi, sicut Petro in Ananiam et uxorem eius: quorum mors viventibus utilem metum incussit, et in illis qui puniebantur, peccatum, quod augeri poterat si viverent, finivit: et hoc idem habetur in Glossa I Cor. Ergo et licet alicui eleemosynas petere pro fratribus suis, vel etiam pro se ipso. siècles, Travaux D’humanisme et renaissance XVII. Sed dum presbyteri absolvunt sibi subditos, hoc per eos episcopi facere dicuntur: unde Dionysius dicit in XIII cap. Quamvis enim qui sine adulatione praedicant, non habeant gratiam apud malos, qui dicuntur homines et carnales; habent tamen gratiam apud bonos: et ideo quandoque si sine adulatione praedicant, coguntur defectus multos pati, quando scilicet in illos incidunt apud quos sine adulatione gratiam habere non possunt; quandoque autem sine egestate sunt, quando in illos incidunt quorum sine adulatione gratiam habent. : filii eorum ex media parte loquebantur Azotice, et loquebantur iuxta linguam populi: et obiurgavi eos, et maledixi. Ad primum ergo dicendum, quod cum dicitur omnino indigens et mendicus non erit inter vos, non prohibetur quin aliquis statum paupertatis vel mendicitatis assumat; sed quod non ita derelinquatur ab aliis, ut in talem statum incidat, in quo eum oporteat ex necessitate mendicare: et hoc patet per id quod praecedit (v. 3): civem et propinquum repetendi non habes potestatem; et Glossa ibi dicit: licet omnes proximi mei sint, illis tamen maxime misericordia impendenda est qui Christi nobiscum sunt membra. Multis etiam miraculis post mortem claruit: unde et canonizatus est, et eius festum a Romana Ecclesia solemniter celebratur. Sed religiosi humilitatem praecipue sectari deberent. 6. 5 ad 4, [69641] Contra impugnantes, pars 3 cap. 4 arg. Tertio, quod liceat praedictis mendicando eleemosynas quaerere, quamvis sint corpore validi. Secundo quia praedicabant non missi a veris apostolis: unde apostolus vocat eos ad Galat. IV, 16: ergo inimicus factus sum vobis, verum vobis dicens, Glossa: nemo carnalis se vult argui errantem. 4 arg. 6 arg. Ambrosius in Lib. Ergo multo fortius religiosi tenentur manibus operari. de operibus monachorum, religiosi qui non operantur manibus, illos qui operantur, sibi anteponendos esse non dubitent, et Act. XV, 4, dicitur: omnino indigens et mendicus non erit inter vos. Dicitur enim Nehem. Cambridge: The University Press. Appellatio autem ad iudicium pertinet. Elég például a kárfelelősség kérdésében a vis maior kifejezést használni, vagy egy bizonyos jogügylet kapcsán a negotium gestum fennforgására utalni, máris eltekinthetünk a körülményesebb magyarázatoktól. Ergo prohibitum est mendicare ei qui aliunde vivere potest. Nyelvi jellegén túl rendkívül összetett kapcsolat fedezhető fel a latin és a jogtudomány, illetve a legtágabb értelemben vett jog között, amelyre jelen gondolatébresztőnek szánt írás csak utalni képes. Si ergo religiosi debent libere et sine adulatione veritatem praedicare, non debent quaerere quod hominibus placeant. 5 ad 21, [69481] Contra impugnantes, pars 2 cap. Nihilominus tamen iste modus vivendi antiquitus a multis sanctis patribus observatus fuit, et etiam in Ecclesia primitiva. 3 arg. 15 Item. 2 Item. Genève: Droz. Secundum autem praeceptum revocasse videtur Marc. Si ergo in liberalitate consideremus quid sit dandum, et accipiatur ultimum huius circumstantiae, videlicet omnia dare: aliquibus circumstantiis adiunctis, cedet in superfluitatem, et erit prodigalitatis vitium; aliis autem circumstantiis adiunctis, erit perfectae liberalitatis opus: verbi gratia, si det aliquis omnia sua ut consulat patriae, cui periculum destructionis imminet, non reputabitur etiam a morali philosopho prodigus, sed perfecte liberalis. Item. Item. 24, [69376] Contra impugnantes, pars 2 cap. civile Codice Penale Disp. h�bbd```b``�"g��� ��$�d���LE`��`�n��&0�������� ���"���$��|�`��mb{� ������@"@T �3|��` �` Et in hoc se imitabiles aliis ostendebant. : pasce oves meas. Commentators. nobilis de Trattern, 1779. vagy Franz von Zeiller – Franz von Egger: Francisci Nobilis de Zeiller, Jus naturae privatum, Editio Germanica tertia Latine reddita a Francisco Nobili de Egger, Viennae, apud Car, Ferdinandum Beck, MDCCCXIX. Sed saecularibus licet ex commissione episcoporum praedicare et confessiones audire. [69365] Contra impugnantes, pars 2 cap. Budapest: Osiris. 2 co. [69599] Contra impugnantes, pars 3 cap. 5 ad 14, [69474] Contra impugnantes, pars 2 cap. Paucissimi etiam inveniuntur qui sacram Scripturam didicerint; et tamen oportet praedicatorem verbi Dei in sacra Scriptura instructum esse. Spiritualis militia magis competit religioso quam saecularis. Ergo peccat, se ipsum quodammodo occidens, qui omnia sua relinquit ut religionem intret, in qua communes possessiones non sunt unde sustententur. 5 ad 3, [69733] Contra impugnantes, pars 4 cap. 13 Item. Act. III praetulit ministros novi testamenti ministris veteris testamenti. 6 ad 5 Ad quintum dicendum, quod illud decretum perverse inducitur: quod patet per hoc quod Gratianus in sequenti paragrapho dicit: verum his auctoritatibus prohibentur ab Ecclesia suscipi non illi qui quondam fuerunt divites, postea vero omnia reliquerunt, ut Petrus et Matthaeus et Paulus qui omnia reliquerunt; aut pauperibus distribuerunt, ut Zachaeus; aut Ecclesiae rebus adiunxerunt, sicut illi qui praedia sua vendentes, ponebant pretia ante pedes apostolorum, ut essent illis omnia communia: sed illi qui in domibus parentum residentes, vel sua relinquere nolentes, ecclesiasticis facultatibus pasci desiderant. Nec tamen sequitur quod paupertatem voluntariam assumentes, et ex humilitate mendicare volentes, laborare manibus teneantur. Reception in Germany. Ergo eis eleemosynae non sunt dandae. 5 ad 21 Ad vigesimumprimum dicendum, quod statutum illud inductum est in favorem ministrorum Ecclesiae: et ideo si aliqui supererogare volunt, ut sine possessionibus Ecclesiae serviant, laudabiliores existunt; sicut Paulus praedicans Evangelium sine sumptu, qui a domino praedicatoribus erat ordinatus, ut patet I Cor. 6 ad 26, [69554] Contra impugnantes, pars 2 cap. 16 Item. [69541] Contra impugnantes, pars 2 cap. Volviendo a los comentaristas, ya hemos observado que el derecho desarrollado por ellos fue un derecho de juristas. 6 arg. Item. hierarchiae: et haec dispensare non nisi praedictis ordinibus licet. 7 Imponunt etiam religiosis, quod ipsi sunt auctores periculorum in novissimis diebus futuris: unde sunt vitandi, secundum praeceptum apostoli, II Tim. 9, [69445] Contra impugnantes, pars 2 cap. 4 ad 11 Ad illud quod undecimo obiicitur, dicendum, quod illis spiritualibus operibus, quae obiectio tangit, potest quis vacare dupliciter: scilicet quasi inserviens utilitati communi, et quasi insistens utilitati privatae: quod patet per singula. Quia vero eum magnitudo operis non inflavit, solem fulgentem non vidit. 5 co. [69638] Contra impugnantes, pars 3 cap. 5 arg. Et ideo patet quod non est similis ratio de illis religiosis qui ex commissione praelatorum praedicant vel confessiones audiunt potestatem ordinariam non habentes. 6, [69658] Contra impugnantes, pars 4 cap. Item. Hoc secundum iuris ordinationem statutum est ut unus et idem non sit in diversis collegiis etiam saecularibus, nisi forte per dispensationem. Quod autem obicit; quod canonici regulares et monachi ad paria censentur, intelligendum est in illis quae sunt communia omni religioni; sicut vivere sine proprio, abstinere a negotiationibus, et ab officio advocandi in causis, et huiusmodi: alias posset similiter concludere, quod canonici regulares tenentur abstinere a lineis indumentis, quia monachi ad hoc tenentur. 1. Nec propter hoc aliquis debet abstinere a magisterio, quia Diabolus aliquos inflatos honore magisterii decipit; sicut nec a bonis operibus, quia Augustinus dicit: superbia etiam bonis operibus insidiatur ut pereant.